‘Heb zo’n stilte-voor-de-storm-gevoel,’ schreef ik van de week op mijn Facebookprofiel. Dat er zo’n grote storm zou woeden, had ik niet gedacht. Hoewel, echt totaal onverwachts was het ook niet. To the point. Een man bij mij uit de straat is gisteren vermoord. In zijn eigen woning. Ja, storm zei ik toch. Het gaat niet om mijn directe buurman, maar om eentje van een paar huizen verderop. Deze buurman woont hier nog maar net en hij is ook nog een Bekende Nederlander. Ik weet niet hoe ze de informatie zo snel ontvangen, maar in no time waren er van die paparazzi hier in de straat. Ik zag ze al heimelijk smullen van de dik belegde boterham die een foto van een vermoorde BN-er zou opleveren. Ieder zijn ding.
Ik heb de beste man nog nauwelijks gesproken. Ja, hey hoi en hallo, meer niet eigenlijk. Het is ook dat anderen vertelden dat deze jonge knul een bekende is van televisie, want ik had hem nog nooit gezien.
En weet je, heel eerlijk gezegd verdenk ik een van mijn buurvrouwen. Niet aardig van mij natuurlijk, maar het is nogal een type. Ik heb een ruzie tussen die twee meegekregen. Die buurvrouw denkt dat de straat van haar is en dat iedereen volgens haar regels en wetten moet leven. Dat wilde ze ook deze nieuwe buurman duidelijk maken. Maar hij was er totaal niet van onder de indruk. Integendeel. Ik zag haar boos weglopen en op dat moment zag zij mij ook. Ik vond het natuurlijk niet echt chique dat ik ze had staan afluisteren, dus ik maakte dat ik weg kwam.
Er zijn meer mensen die verdacht worden, heb ik inmiddels begrepen. Maar ik kon het niet laten om dit voorvalletje te melden bij de inspecteur, die hier nu al een tijdje rond loopt en uitzoekt. Samen met een man met een grote camera op zijn schouder.
Wil je zien dat ik een getuigenverklaring afleg tegen mijn filmbuurvrouw en wil je weten of mijn filmbuurvrouw het gedaan heeft? Kijk dan op 24 maart naar de kinderserie Z@ppdelict!
marjaneggebeen 